28 Ekim 2009 Çarşamba

40 LANDIM...

Bugün bu dünyaya geleli tam 40 gün oldu. Annem sabah kuaföre gitti babamla. Sabah saatlerinde uykuya doyduğumdan olsa gerek çok neşeliyim. eni sevdiler oynadılar hatta babam işe geç kaldı benim yüzümden :) Sonra annem kuaförden geldi. Anneannemle beraber kovaya 40 tane taş, altın ve nazar boncuğu koydular. Sonra o su ile 40 tas su döktüler üzerime. Artık gezebiliriz rahat rahat. :) Zaten annemle babam Chicco marka bir bebek arabası almışlar bana. Beni ona koyup gezdirirler artık :) Gerçi araba mavi her gören beni erkek sanacak ama olsun. Teyzemin aldığı tokalardan takarlarsa kız olduğum belli olur :)
Kolik sancılarım gitgide azalıyor. Bunda her alt değiştirmede anneannemin benim belden aşağımı yıkaması da çok etkili. Marul yıkar gibi tutuyor beni lavaboya ben de mayışıyorum sıcak su ile :)
Pazar günü teyzemin arkadaşı İlkay teyze geldi . Bana çok cici yumuşacık bir battaniye getirmiş. Bir de şirin çoraplar. son zamanlarda çorapları ellerime giydirip ön patileri var diye dalga geçiyorlar benle :) Eldivenleri atıyorum ya o yüzden böyle bir çözüm buldular.

14 Ekim 2009 Çarşamba

HASTAHANEDEYDİK

Kolik denen şey iyice başımızı ağrıtmaya başladı. Evde herkes bir odaya seriliyor gece olunca da o an kim uykusuz değilse Berille o ilgileniyor. Gaz sancısı gelince gözü dünyayı görmüyor. Saç kurutma makinası evin genel bir sesi olmuş durumda. Bir de kolik cd si aldık ve saç kurutma makinası sesi download ettik. Onların da kısmen faydası oldu.
Bugün artık ağlaması iyice artınca doktora gittik. Evde cıyak cıyak ağlayan Bril yolda uyuyakalınca doktora mahçup olduk ama o duruma alışıkmış :) Doktoru bizim bildiğimiz şeyleri söyledi. Beril doktor altını açınca kaka yaparak bizi gülme krizine soktu :) Doktor altını her değiştirdiğimizde sıcak su dolu bir leğene oturtmamızı ve zeytinyağı ile poposunu ovmamızı söyledi. Bir de gaz sancısı için papatya çayı ve ilaç olarak da Nurse Harveys önerdi. Şimdilik evde ve sakin. Emdi uyudu. Babamız akşam bizi Reale gezmeye götürecek. Madem araba sesini seviyoruz :) gezelim kızımla dedi. Bu arada Berilcik bugün 4300 gram çıktı. 300 gramı bez olsa 4 kilo olmuş veletçik :)

11 Ekim 2009 Pazar

BERİL 4. HAFTADA

Doğumdan sonra eve sanki bir melekle beraber geldik. Beril o kadar uslu sessiz ve şirin bir bebek ki. Zorla uyandırıp emziriyor annesi sonra yine uyuyor, uyansa da etrafı izleyerek vakitgeçiriyordu. Ta ki 3. haftaya kadar. Öne 19. gün göbeğimiz düştü. Ardından ilk banyomuzu yaptık. Suyu seviyoruz ama bedenimize dokunulmasından hoşlanmıyoruz. Banyodan sonra saatlerce uyanmadan uyudu ve o süreç tüm ev halkı için çok keyifliydi.
Sonra malesef kolikle tanıştık. O güzelim masum melek, susmayan çığlıklar atan bir canavara dönüşüyor kolik sancısı gelince. Saç kurutma makinası ve kolik cd si eşliğinde sakinleşiyor uyuor ama sonrasında yine gaz sancıları ile uyanıyor. Özellikle akşam saatlerinde olan bu sancılaryüzünden herkes uykusuz ve asabi.Annemiz doğum sonrası depresyonunun da etkisi ile sanırım ikide bir ağlıyor. Bu büyümeyecek felan diyor. Bunun diğer bebeklerde de olduğunu anlattık biraz gerginliği azaldı. Babamızın Amerikan pazarından aldığı bir damla var şimdilik en iyi gelen şey o bir de banyo yapmak. Gazını çıkarınca rahatlayıp mışıl mışıl uyuyor Berilcik...