Doğumuma çok az kaldı. Annemin son muayenesinde doğum tarihime 18 Eylül olarak karar verdiler doktor teyzeyle beraber. Bugünlerde yerim iyice daraldığı için annem için tam bir eziyet haline geldim. Ayaklarımı kaburgalarına dayayıp ittiriyorum nefes alamıyor. Çok söyleniyor ama bir yandan da herkes merakla benim doğumumu bekliyor. Bakalım kime benzeyeceğim diye. :)
Resim annem ve anneannem. 8. ayda benim yine azıp kudurup tekmeler bastığım, taklalar attığım bir anda çekildi. 
Son zamanlarda eziyetlerimi arttırdığım annemin süt içerken çekilmiş bir resmi. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder