26 Ocak 2010 Salı

KARMA AŞIMIZI OLDUK

Dün sabah başına neler geleceğini bilmeden bize şirin şirin gülümsüyordu Berilcik. Cicilerini giydi şapkasını taktı. Arabaya bindik ve sağlık ocağına gittik. Önce tartıya yatırıp kilosuna baktılar. 6.700 çıktı. Boyu uzamış 62 cm olmuş. Bu sırada anneye hemşireye gülücükler atmaya devam ediyordu. Ne bilsin birazdan 2 iğneyi de bacaklarına bu hemşire saplayacak.

Hemşire ilk aşıyı bacağına yaparken Beril'in çığlıkları odayı doldurdu. Daha onun ağlaması geçmeden ikinci iğne de diğer bacağına saplandı. Kuzum benim hem ağlıyor hem de başını geriye doğru çevirip çevirip hemşireye bakıyor. Yükselen akrep burcu olduğu için ileride intikamını almak üzere kadının yüzünü ezberliyor diye düşündük :) Bir gün bir çocuk hemşireye iğne sağladı diye duyarsanız bilin ki Berildir o.

Bu aşı olayına aslında bir çözüm bulunması lazım. Yok mudur ağızdan falan başka bir yolu bunun? Her defasında canı acıyor ağlıyor. Neyse ki ağlaması uzun sürmedi sağlık ocağından çıkar çıkmaz annesinin kucağında uyuyakaldı. Günün geri kalanını anneannesinin evinde Aslı teyzesi ile Gökhan eniştesinin kucaklarında mutlu mesut geçirdi.

Gece ise ateşi çıktı uykusuz ve huysuz bir sabaha uyandı. Hatta doğru dürüst uyuyamadı bile. Şimdi Calpol aldı mışıl mışıl uyuyor...

Hiç yorum yok: