KARMA AŞIMIZI OLDUK

Dün sabah başına neler geleceğini bilmeden bize şirin şirin gülümsüyordu Berilcik. Cicilerini giydi şapkasını taktı. Arabaya bindik ve sağlık ocağına gittik. Önce tartıya yatırıp kilosuna baktılar. 6.700 çıktı. Boyu uzamış 62 cm olmuş. Bu sırada anneye hemşireye gülücükler atmaya devam ediyordu. Ne bilsin birazdan 2 iğneyi de bacaklarına bu hemşire saplayacak.

Hemşire ilk aşıyı bacağına yaparken Beril'in çığlıkları odayı doldurdu. Daha onun ağlaması geçmeden ikinci iğne de diğer bacağına saplandı. Kuzum benim hem ağlıyor hem de başını geriye doğru çevirip çevirip hemşireye bakıyor. Yükselen akrep burcu olduğu için ileride intikamını almak üzere kadının yüzünü ezberliyor diye düşündük :) Bir gün bir çocuk hemşireye iğne sağladı diye duyarsanız bilin ki Berildir o.

Bu aşı olayına aslında bir çözüm bulunması lazım. Yok mudur ağızdan falan başka bir yolu bunun? Her defasında canı acıyor ağlıyor. Neyse ki ağlaması uzun sürmedi sağlık ocağından çıkar çıkmaz annesinin kucağında uyuyakaldı. Günün geri kalanını anneannesinin evinde Aslı teyzesi ile Gökhan eniştesinin kucaklarında mutlu mesut geçirdi.

Gece ise ateşi çıktı uykusuz ve huysuz bir sabaha uyandı. Hatta doğru dürüst uyuyamadı bile. Şimdi Calpol aldı mışıl mışıl uyuyor...

4.AYA 1 GÜN KALA

Berilciğin huyu artık iyiden iyiye değişti. Kolik ağrıları geçti. Annesi ile anneannesi her yedikleri meyvenin suyundan vere vere süt tadından hoşlanmaz oldu. Anne sütü de gitgide azaldı ve 3. ayın sonunda tamamen bitti. Doktorumuz kilo durumunun iyi olduğunu söyledi ve mama olarak SMA Gold önerdi Beril her ne kadar tadını çok sevmese de mama ile beslenmeye başladı.

Mamasının içine ilk başta tatlandırması için azıcık şeker koyuyorduk şimdi teyzemizin önerisi ile pekmeze başladık böylesi daha sağlıklı :) Arada bir kaç kaşık da su içiriyoruz.

Uyuması düzene girdi. Anne ile babanın arasında uyumaya devam ediyor. Anneannesinin evinde ve kendi evlerindeki beşiklerde sallanarak uyumaya da bayılıyor. Sepet ise artık babaannenin evinde.

Her bulduğunu ağzına götürmeye çalışıyor. Ellerini iyiden iyiye farketmeye başladı. Ellerini, parmaklarını, anne ve babasının parmaklarını emmeye bayılıyor. Bazen kendi parmaklarını ısırınca canı yanıp ağlamaya başlıyor :) Diş kaşıyıcısı oyuncakları ne bulursa emiyor salyalarını akıtıp duruyor :)

Artık kendisi ile konuşulduğunda "au" "uuu" gibi sesler çıkararak karşılık vermeye çalışıyor. Sık sık gülüyor annesinin bazı hareketlerine kahkahalarla karşılık veriyor. Avizeye asılı duran balonlara, renkli şeylere bayılıyor. Anneannesi ile çok iyi anlaşıyor onunla iken sessiz uslu ama anesine şımarıyor :) Bazen durduk yere çığlıklar atarak ağlayabiliyor.

Resimlerde teyzesinin Irak'tan getirdiği mavi şalı annesi kafasına doladı. Bizimki de şirin şirin pozlar verdi :) Yarın Beril doğalı 4 ay olacak ve her gün birşeyler öğrenmesini ve gelişmesini tüm aile keyifle ve mutlulukla bazen da hayretle izliyoruz...