Yarın Beril doğalı 2 ay oluyor. İlk 2 ay sıkıntılarla kolikle geçti. Sürekli elimizin altında saç kurutma makinası ile dolaştık bir ara... Akşamları sırf Beril sancıdan ağlamasın rahatlasın diye sıcak suya ısladık onu :) Fotograf makinası da elimizden düşmedi. Berilcik gülümsemeyi öğrendi. Özellikle uykudan uyanınca şirin şirin gülümsemesi yok mu. Tüm aile hayran kaldık. Annesi, teyzesi ve anneannesine sürekli bakıyor sanırım gerçek annenin kim olduğunu keşfetmeye çalışıyor. GEceleri annesinin yastığında yatıyor artık. Yan dönüp ellerini başının altına koyarak melekler gidi uyuyor. Babası sabah işe giderken ona türlü şebeklikler yapıyor. Fren sesi gibi sesler çıkararak gülüyor en çok da ona bayılıyoruz. Artık dönencesini izliyor ve müziğini dinliyor. Daha az ağlıyor daha az sancılanıyor ve uzun süre kendisi ile konuşulsun istiyor. Lafçı olacak bu lafçııııııı :)
Işık çok dikkatini çekiyor lambaya gözünü kırpmadan bakıyor. Geöen hafta balkona çıkardık. Güneşe de aynı şekilde büyülenmiş gibi baktı ... Gitgide daha sevimli bir hal alıyor.
1 yorum:
Adaşımızı bulduk yaşasın ..
Demek ki bütün Beriller kolik oluyormuş dedim yazıları okuyunca..
Allah kolaylık versin diyeyim..Ben bloga yazı bile yazamaz duruma gelmiştim gerçekten hiç bitmeyecek gibi geliyor o dönemler..Gerçi hala zaman zaman akşam saatlerinde kolikten kalma ağlama seansları oluyor ama biz öpüp başımıza koyuyoruz eskileri düşününce..Sevgiler ve kolaylıklar ..:))
Yorum Gönder